FUSNOTA
IZMEĐU ŽIVOTA I LITERATURE
„Ispisana u slavu književnog duha, a na tragu teze da „književnost koja ne uznemiruje, koja ne podriva
sve vrednosti, koja se ne obrušava na sve tačke oslonca ovog našeg sveta, pa i sopstvenu – i nije
književnost”, Fusnota Milisava Savića, razotkriva jedan lični književni i poetički koordinatni sistem ovoga
pisca. Pišući o teroru političke stvarnosti i o umetničkoj, koja je nadrasta i koja joj se suštinski
suprotstavlja, o stvarima koje se tiču vlastite književne radionice i poetičkog skladišta, a bez naoko
vidljive fabule, Savić u ovoj svojoj Fusnoti uspeva da ostvari značajne i produbljene uvide u ono što nas
se tiče, a da nas, čitaoce, uz pomoć stalnog aspekta pripovedne neizvesnosti kao svojevrsnog „lepka”,
uvuče i zadrži u ovom povlašćenom prostoru književne igre.” – Nenad Šaponja
