Američka poezija danas : antologija
Dragoslav Andrić
Dragoslav Andrić je rođen 1923. godine u Čačku, od oca Jelisija, oksfordskog đaka i majke Zorke, učiteljice. Nakon završene Prve beogradske muške gimnazije, školovao se na pozorišnom odseku Muzičke akademije u Beogradu i u dramskom studiju Narodnog pozorišta Srbije. Završio je englesku filologiju na Filozofskom fakultetu.
Postao je poznat u 1970-im i 1980-im godinama po svom „Rečniku žargona“, humorističkoj zbirki „Svaštara, udžbenik nonsensa“, antologiji rok-poezije „Stereo stihovi“ i nekoliko zbirki i antologija svetske poezije, između ostalih i „Stihovi“ Ogdena Neša, Andrićevog omiljenog pesnika. Između 2003. i 2004. izdaje antologiju svetske poezije u šest tomova, „Američka poezija danas“, „U ime zemlje“ (kanadska poezija), „Otisak srca u prašini“ (poezija američkih crnaca), „Ko, je l’ ja?“ (engleska i američka humoristička poezija), „Svet u kapi rose“ (klasična kineska poezija), „Ne pali još svetiljku“ (stara japanska poezija).
U časopisu „Vreme“ Andrić kaže da prevodioci često znaju svoj jezik bolje od pisaca, od kojih se očekuje da ga usavršavaju.
U toku 2005. završava „Svaštara – viši kurs“ i „Rečnik žargona“ (drugo izdanje) sa oko 20 hiljada reči i izraza (dva puta više od prvog izdanja), ali nije dočekao njegovo objavljivanje.
Andrić je 10 godina radio i kao dramaturg u pozorištu. Glumica Radmila Andrić mu je bila supruga.
Početkom 1990-ih, kao gostujući profesor Univerziteta u Čikagu, vodi kurs o kreativnom prevođenju literature.
Osim književnosti, Andrić se zanimao i šahom, sa kojim je došao u dodir sa 11 godina. U periodu 1948-1981. se aktivno takmičio, imao je titulu majstora i bio je državni reprezentativac
Član Udruženja književnih prevodilaca Srbije, Udruženja književnika Srbije i Srpskog PEN centra. Andrić je dobitnik nagrade „Miloš Đurić“ za najbolji prevod1969. godine i nagrade za životno delo Udruženja prevodilaca. Dobitnik je Vukove nagrade, najvišeg republičkog priznanja za rad u prosveti, nauci i umetnosti.
